De eerste mindfulness training is halfweg. Wat gaat de tijd toch snel! De dagen worden korter, de avonden kouder. “Winter is coming” en ik besef dat ik, net zoals veel anderen, een moeilijkere periode tegemoet ga. Daarom kies ik er bewust voor om ’s middags de werkplek te verlaten: buitenlucht opsnuiven en wat daglicht mijn huid laten aanraken. Daar kan ik nu zo van genieten! – Ok, het moet gezegd, ik heb gelukkig wat natuur in de buurt van mijn werkplek (een onbetaalbare plus, als je het mij vraagt ;-)).
Deze week vroeg een collega, die me steeds ziet vertrekken, of ze met me mee mocht. “Natuurlijk”, zei ik enthousiast, en ik stippelde stiekem op voorhand een mooi wandelpaadje uit van 2,5 km. Achteraf gezien was dit misschien toch al vrij ver, maar het is ons gelukt! Twee blije, verfriste gezichtjes, kwamen zo terug aan op het werk. Wat verken ik toch graag dat kleine hoekje van geluk hmmmm!