Nee, dat is niet wat je wil horen als je – tijdens een wedstrijdloop – net begint aan te voelen dat je sneller loopt dan je aankan. Ik voelde het al een tijdje aan, maar toch is daar weer die koppigheid om blijven vol te houden, niet te willen lossen omdat je weet (of denkt te weten) dat het dan over en uit is. Dat het er dan niet meer toedoet. Maar natuurlijk wel! Ik loop, het is eindelijk nog eens mooi weer, na een hele week miezerige regen. Ik wil vooral van deze loop genieten en mijn tempo lopen, niet dat van een ander. Dus ik liet haar weten dat ze mocht gaan, haar niet voor mij moest inhouden. En toen kwam de fameuze uitspraak, die de titel is van dit artikel.
Het zette me uiteraard wel aan het denken. Heel grappig toch, het idee dat heel veel mensen hebben van mindfulness! Alsof mindfulness van mij opeens een snelle loopster zou maken, iemand die alles aan zou kunnen? Maar ik ben haar wel dankbaar, want ik ben ervan overtuigd dat veel mensen er op die manier naar kijken. En dus reden te meer om met deze zeer eenvoudige casus de mythe dat je “alles aankan als je mindful bent” te ontkrachten.
Laat ik beginnen met het begin: Mindful zijn betekent niet dat je alles aankunt. Deze stelling is niet zo moeilijk te bewijzen. Het is niet omdat ik (soms – hier kom ik later nog op terug) mindful ben, dat ik beter loop dan iemand die niet mindful is. Mijn gezondheid, mijn voeding, levensstijl en mate van oefenen zijn hier veel bepalender in. Het zou wel kunnen dat ik door de beoefening van mindfulness (bewuster) ervaar dat vaker gaan sporten goed voor me is en daar dan ook effectief naar handel. Maar mindful zijn op zich, zal me geen betere prestaties opleveren in de sport. Jammer toch!
Bovendien ben je ook niet altijd, elke seconde van de dag, mindful. Dat is in mijn ogen gewoon onmogelijk. Dat bestaat niet. We zijn ook maar mensen. Er zijn altijd momenten of periodes dat we op automatische piloot leven of handelen (en dat is maar goed ook). Zo was ik, net voor ik besefte dat ik trager wou lopen, op automatische piloot aan het lopen: ik was mijzelf aan het forceren en ik was niet aan het genieten. Ja, ik was ook zelfs hard voor mijzelf “komaan, Margot, ge moet haar kunnen volgen”. Tot ik dus even bewust aandacht schonk aan mijn gedachten en lichamelijke gewaarwordingen: een mindful momentje om er bewust voor te kiezen haar te lossen en te genieten van de jogging.
“Mijn eigen tempo lopen” was voor mij dus een zeer bewuste (en achteraf bleek ook de juiste) keuze. Paradoxaal genoeg was ik dus net heel mindful op het moment dat ik de uitspraak “Maar allé Margot, mindful als gij zijt! Voor u is dat toch een makkie?!” te horen kreeg.
Kort samengevat:
1. Mindful zijn betekent niet dat je alles aankunt
2. Mindful ben je niet altijd, op ieder moment van de dag
3. Mindful zijn betekent dat je accepteert wat er op je afkomt, dat je even “stopt” en zo objectief mogelijk jouw gedachten, emoties en lichamelijke gewaarwordingen ervaart om op basis daarvan een bewuste keuze te kunnen maken (die goed is voor jou)